1. ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΚΑΙ Η «ΔΙΑΜΑΧΗ»
Εγώ λοιπόν, αναφέρομαι στην διαθήκη από τον Συντάκτη της, είτε σαν «Νίκος Κουρής (Θεοδωράκης)» είτε σαν «Νίκος Θεοδωράκης» και δηλώνω ότι εγώ προσωπικά δεν έχω την παραμικρή διαμάχη με κανένα άτομο από αυτά τα οποία αναφέρονται στην ίδια διαθήκη στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το δικό μου όνομα.
Αυτό συμβαίνει για τον απλούστατο λόγο ότι εγώ ούτε διεκδίκησα ούτε διεκδικώ ούτε θα διεκδικήσω πότε στο μέλλον, κάποιο περιουσιακό στοιχείο, από τους ανθρώπους οι οποίοι ξεκίνησαν τη δικαστική διαδικασία.
Αντίθετα τους εκτιμώ σαν προσωπικότητες, τους θεωρώ υπέροχους ανθρώπους και δεν προτίθεμαι να κρίνω τις πράξεις ή τη συμπεριφορά ουδενός εξ αυτών.
Εύχομαι ειλικρινά να φτάσει σύντομα η μέρα που όλοι μαζί σεβόμενοι τη μνήμη του κοινού μας Δωρητή, να αφήσουμε τα τυπικά και ασήμαντα κατά μέρος ώστε να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες του, όπως ακριβώς τις περιγράφει ο ίδιος στη συνταχθείσα διαθήκη.
Εφόσον λοιπόν προσωπικά δεν αντιδικώ με κανένα, και σεβόμενος τη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη, θα προσπαθήσω να αποφύγω, κατά το δυνατόν, να παρευρεθώ σε οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία, και, όπου χρειαστεί, να με εκπροσωπήσει αποκλειστικά ο δικηγόρος μου.
Εκτιμώ ότι η φυσική μου παρουσία στις δικαστικές αίθουσες για τα αυτονόητα, θα σημαίνει ότι θα προσβάλλω τη μνήμη και την εμπιστοσύνη την οποία έδειξε στο πρόσωπό μου, ο Μεγάλος Διδάσκαλος και Δωρητής μου.
2. Η ΡΙΖΑ ΜΟΥ
Όσον αφορά τη ρίζα μου.
Από την πληθώρα των στοιχείων που έχω στη διάθεσή μου, αλλά και μεγάλο αριθμό μαρτυριών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται αυτές της μητέρας μου Αλεξάνδρας Σαμοΐλη, και της εξαδέλφης μου Άννας-Ασπασίας θυγατέρας Ιωάννη Θεοδωράκη, μαρτυρίες τις οποίες ουδέποτε αμφισβήτησε ο διαθέτης, είμαι βιολογικό τέκνο του.
